[277DCV-177] พาฉันกลับบ้านได้ไหม case.171 “มันตื่นเต้นเมื่อเจ็บ...” ไอ้โรคจิตที่เหมือนโยชิทานิ ริโฮ! สุนัขตัวเมียที่ร้องไห้และดีใจเมื่อโดนตบแรงๆ! ⇒ กระตุ้นไฟฟ้ามากเกินไป... กิจวัตรกลางคืนที่น่าอายเกินไป ⇒ น้ำตาคลอเบ้า อ้อนวอน! “ตบฉันอีกหน่อยสิ” ⇒ “ขอโทษ ฉันมาแล้ว ฉันมาแล้ว ฉันขอโทษ” ⇒ ขึ้นคอ! ใบหน้าทรุดลง! สำลักการกระตุ้น ⇒ ความรักของพี่สาวที่ยิ้มแย้ม! “พี่สาว ต่อสู้กับโรคร้าย”